تاریخچه پرورش قارچ خوراکی دکمه ای در ایران و جهان

كاشت قارچ خوراكي در محیط بسته سالنی براي اولين بار در حدود سال 1754 در سوئد ابداع شد و پس از آن به انگلستان و ساير نقاط اروپا گسترش يافت. از آنجا كه اين قارچها در تاريكي مي توانند رشد كنند در اوايل قرن نوزدهم كشت و پرورش آنها در غارهاي طبيعي فرانسه توسعه زيادي پيدا كرد. پرورش قارچ خوراكي در اوايل نيمه دوم قرن نوزدهم از اروپا به ايالات متحده آمريكا وارد شد و در سال 1890 مزرعه داران پنسيلوانيا پرورش قارچ را در فضاي سر پوشيده (غير گلخانه اي ) آغاز كردند. اين كار بسرعت در ساير مناطق رايج گرديد. در سال 1910 اولين سالنهاي استاندارد پرورش قارچ در ايالات متحده ساخته شدند. در اين سالنها درجه حرارت، رطوبت و تهويه در تمام فصول سال تحت كنترل بود. در سال1905 دوگار مطالعات خود را در زمينه تهيه بذر خالص از بافت قارچ را منتشر كرد. تا قبل از اين روشهاي عملي كشت و جوانه زدن اسپور و توليد بذر به صورت يك راز در انحصار انستيتو پاستور بود. سيندن در سال 1932تهيه بذر قارچ روي غلات را ابداع نمود و در طي سالهاي 1946-1938 يك انقلاب صنعتي در تهيه كامپوست مصنوعي براي صنعت پرورش قارچ بوجود آورد. در طي 40 سال گذشته به دليل ماشيني شدن تكنولوژي پرورش قارچ و انجام تحقيقات بنيادي، بسياري از مسائل و مشكلات توليد صنعتي حل شده و مسائل علمي مختلف مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرارگرفته است تا حداكثر توليد محصول در واحد سطح بدست آيد.
در کشور ما تولید و پرورش قارچ خوراکی از سال 1337 آغاز گردید. اولين واحد توليد و پرورش قارچ خوراکی در سال 1337 با ظرفيت 10 تن در سال و دومين واحد در سال 1353 با ظرفيت 50 تن در سال در تهران شروع به فعاليت نمودند. روند ساخت واحدهای پرورش قارچ خوراکی در کشور از سال 1364 شتاب بیشتری یافت. به طوریکه ميزان توليد قارچ خوراکی در سالهای 1370 ، 1380 ، 1390و 1400 به ترتیب 1670، 10000 ، 87600 و 175500 با متوسط عملکردی معادل 5/3 ، 7، 16 و 20 کیلوگرم در مترمربع بوده است.

---